sxolastika

<lat. scholasticus, əsli yun. shole – məktəb>

1. Orta əsr fəlsəfəsində kilsə ehkamlarına mücərrəd, formal məntiqi dəlillərlə haqq qazandırmaq məqsədini daşıyan hakim cərəyan.

2. məc. Real həyatdan, təcrübədən uzaq olan; boş, formal.

3. məc. Boş mühakimə, həyat və təcrübədən uzaq formal bilik; əzbərçilik, əllaməlik.